W tym roku przypada 106. rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę. W tych dniach w szczególny sposób uświadamiamy sobie ile kosztuje Wolność. Każdy z nas powinien zdobyć się na refleksję, czym jest dla niego Ojczyzna, ile zawdzięczamy naszym przodkom, którzy za wszelką cenę chronili nasze dziedzictwo, rozwijali je i wzbogacali.
Jesteśmy wspólnotą pokoleń żyjących obecnie i w przyszłości. Jesteśmy wspólnotą nadziei. Naród jest przede wszystkim bogaty ludźmi, bogaty młodzieżą. Umiejmy kochać Ojczyznę dla siebie i innych. Obrońmy „nasze Westerplatte” .
Niewola i nadzieje znajdowały zawsze swoje odbicie w polskiej pieśni patriotycznej, która zwłaszcza w XIX wieku rozkwitała z niespotykaną dotąd siłą. Była zwierciadlanym odbiciem naszych nastrojów narodowych, dokumentem zrywów wolnościowych, pocieszycielką w upadkach i przede wszystkim opiekunką przetrwania. Powstało wówczas wiele nowych pieśni, w których podczas śpiewu, czy to w domach, kościołach czy w potyczkach zbrojnych lub manifestacjach – naród odnajdywał poczucie swojej tożsamości, wspólnej więzi i własnej kultury, nie dającej się przekreślić żadnym bagnetem czy więziennymi kratami. Wiele spośród zrodzonych w tym czasie pieśni żyje do dnia dzisiejszego.
W czwartek 7 listopada, dla podniesienia rangi Narodowego Święta Niepodległości, uczniowie wszystkich klas przyszli do szkoły w stroju galowym. Tradycją szkoły jest śpiewanie przez klasy pieśni patriotycznych. Na lekcjach wychowawczych uczniowie wraz z wychowawcami pod czujnym okiem nauczyciela muzyki przygotowali się do zaprezentowania jednego z utworów. Cała społeczność szkoły uczestniczyła w odśpiewaniu Mazurka Dąbrowskiego. Towarzyszyło nam poczucie wspólnoty, radość i wiele podniosłych emocji w czasie występu. Czujemy się dumni z tego, że jesteśmy Polakami. Czcimy bohaterów, którym zawdzięczamy wolność. W tym roku podczas koncertu wybrzmiały znane wszystkim: „Przybyli ułani pod okienko” „Maszerują strzelcy”, „Serce w plecaku”, „O mój rozmarynie”, „Pałacyk Michla”, „Wojenko, wojenko”. Pamiętajmy, że śpiewając dzielimy radości i smutki tych wszystkich, których łączyła i łączy Polska.
Zapraszamy wszystkich do obejrzenia zdjęć z akademii.
Marzena Woźnica