„Był wielki! Pamiętam, że pewnego dnia odbywało się w Rzymie nabożeństwo różańcowe. To była sobota. Wziąłem w nim udział i byłem zbudowany, widząc, jak ten człowiek modli się na kolanach do Matki Bożej, z oddaniem i żarliwością, od której wzrosło moje serce. Nie powinniśmy zapominać o tym, że dopóki to było możliwe, dopóty nie zarzucił uprawiania sportu, pływania, nart. Mówi się, że kiedy pewnego razu wybrał się potajemnie na narty, jakieś dziecko rozpoznało go i zawołało: „Papieeeeż!”. On jednak nie zniechęcił się tym i nie zaniechał jeżdżenia. Myślę, że wielkość tego człowieka kryje się w jego normalności. Pokazał nam, że chrześcijaństwo zamieszkuje w normalności osób, które trwają w głębokim zjednoczeniu z Chrystusem. Dlatego każdy ich gest, każde słowo, każdy wybór ma znacznie głębszą wartość i pozostawia ślad”.
/Franciszek/
Takimi wspomnieniami opisał Jana Pawła II obecny papież Franciszek. 18 maja 2020 roku wspominamy 100 rocznicę urodzin Karola Wojtyły, późniejszego papieża, który patronuje naszej szkole.
Był niezwykłym Człowiekiem w dziejach Polski i świata. Jego życie, pontyfikat zmieniły losy wielu ludzi, a nawet narodów. Jest wiele wyznaczników świętości Jana Pawła II, który w swoim życiu tak bardzo umiał naśladować Pana Jezusa. Jednym z nich był niewątpliwie ojcowski stosunek Papieża do młodzieży i dzieci. Troska o młodych ludzi od samego początku stała się jednym z głównych priorytetów jego pontyfikatu. Otaczał ich szczególną miłością, jak mało kto rozumiał, był wrażliwy na ich problemy. Nie bał się stawiać im wysokich, czy wręcz radykalnych wymagań. Sam określał się jako przyjaciel młodych, ale zawsze dodawał: „przyjaciel wymagający”. Jan Paweł II posiadał szczególny charyzmat i umiejętność komunikowania się z młodymi. Zawsze miał dla nich czas, uśmiech, serdeczny uścisk. Mówił do młodych nie tylko słowami, ale całym sobą, swoim uśmiechem, swoimi gestami, które na zawsze pozostaną w pamięci.
Z okazji 100. Rocznicy Urodzin Patrona Szkoły warto przypomnieć ważne słowa wypowiedziane przez Papieża:
- Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali.
- Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera – na próbę.
- Wczoraj do ciebie nie należy. Jutro niepewne… Tylko dziś jest twoje.
- Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy.
- Miłość, która jest gotowa nawet oddać życie, nie zginie.
- Wstań, nie skupiaj się na swoich słabościach i wątpliwościach, wyprostuj się… wstań i idź.
- Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj.
- Nie potrafi przebaczyć innym, kto sam nie zaznał przebaczenia.
- Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
- Jeżeli cokolwiek warto na świecie czynić, to tylko MIŁOWAĆ.
- Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!
- Przebaczenie jest mocą miłości, nie zaś słabością.
- Jeszcze będzie pięknie, mimo wszystko. Tylko załóż wygodne buty, bo masz do przejścia całe życie.
Postaramy się realizować w naszym życiu Twoje słowa, Ojcze Święty!
Ks. Daniel Reguła