"Przecież nie cały umieram, To, co we Mnie niezniszczalne - trwa" Tryptyk Rzymski - Jan Paweł II

    My, uczniowie PSP nr 5 w Pionkach, od 16 października 2003r. uczymy się w szkole, która nosi imię wielkiego papieża, Polaka, człowieka, który przerósł wszelkie autorytety - Jana Pawła II.
    Wiadomość o śmierci naszego patrona pogrążyła nas w niewysłowionym bólu. Odszedł od nas człowiek "zwyczajnie wielki", człowiek, który nauczył nas kochać i rozumieć innych ludzi, który nauczył nas miłości do rzeczy prostych. W dniach żałoby, ból koiła nasza wspólna modlitwa w łączności z całym światem.
    3 kwietnia o godz. 12¹⁵, społeczność naszej szkoły zgromadziła się w kościele NMP Królowej Polski, aby uczestniczyć we Mszy Swiętej w intencji Ojca Świętego.
    4 kwietnia o godz. 12⁰⁰, dzwonek przerwał naszą pracę w klasach i zebraliśmy się na sali gimnastycznej, aby wspólnie pomodlić się za duszę zmarłego papieża. W kąciku patrona zabłysły światełka, pojawiły się wiązanki kwiatów.
    5 kwietnia szóstoklasistom, którzy przystąpili do pierwszego w życiu egzaminu, przyświecały słowa Jana Pawła II: "Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali." Wszyscy chcieli sprostać oczekiwaniom naszego patrona i sprawić, aby był z nas dumny, bo jak powiedział: "Prawdziwie wielki jest ten człowiek, który chce się czegoś nauczyć."
    6 kwietnia o godz. 12⁰⁰, przy dobiegających zza okien szkoły dźwiękach syren, z inicjatywy Rodziny Szkół Papieskich, chwyciliśmy się za ręce, tworząc wielki łańcuch serc. W milczeniu, skupieniu i modlitwie trwaliśmy trzy minuty, oddając hołd Ojcu Świętemu. Wieczorem, o godz. 18⁰⁰ wzięliśmy udział w żałobnej Mszy Świętej w kościele Św. Barbary. Modliliśmy się wspólnie z mieszkańcami naszego miasta, trzymając w dłoniach biało-żółte chorągiewki.
    7 kwietnia, w wigilię pogrzebu, pamięć naszego patrona uczciliśmy przywdziewając odświętne stroje. Przypięliśmy także białe kokardki. O godz. 18⁰⁰, ponownie zgromadziliśmy się na Mszy Świętej w kościele NMP Królowej Polski.
    8 kwietnia uczestniczyliśmy w pogrzebie Ojca Świętego, oglądając transmisję z Watykanu, a o 20⁰⁰ wspólnie ze starszą młodzieżą i mieszkańcami Pionek przemaszerowaliśmy ulicami miasta, biorąc udział w marszu milczenia.
    Każdego dnia żałoby, w klasowych zespołach wraz z wychowawcami wspominaliśmy sylwetkę Jana Pawła II. W te dni wszystko stało się inne. Każdy z nas znalazł czas, aby przystanąć i zastanowić się na sensem słów naszego patrona: "To miłość nawraca serca i daje pokój ludzkości, która wydaje się czasem zagubiona i zdominowana przez siłę zła, egoizmu i strachu". Pragniemy, aby w naszych sercach zawsze żywa pozostała Jego nauka i duchowy testament, który pisał całym swoim życiem i śmiercią. Ojciec Święty nam zaufał, kierując do nas słowa: "Wy jesteście przyszłością świata!... Wy jesteście moją nadzieją", a teraz my postaramy się nie zawieść Jego zaufania.

Kącik Patrona | Papież w szkole